به نقل از «فارس»

کم تحرکی باعث مرگ زودرس می‌شود

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۴۳۵۳۲

گروه سلامت خبرگزاری فارس:کم تحرکی، از ویژگی‌های اجتناب ناپذیر زندگی مدرن است. با ابداع و تولید ابزار مختلف هر روز بخشی از تحرک انسان از وی گرفته می‌شود.عدم توجه به بی تحرکی و یا کم تحرکی، شاید یکی از مشکلات اساسی قرن ما باشد.

سبک زندگی کم تحرک به عنوان نوعی شیوه زندگی تعریف می‌شود که فرد میزان فعالیت بدنی منظمی را انجام ندهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بررسی‌ها نشان می دهند که کم تحرکی و نداشتن فعالیت فیزیکی، سالانه موجب مرگ و میر میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا می‌شود.

کم ‌تحرکی، فقط به استراحت در تخت اطلاق نمی‌شود؛ کارمندی که ساعت‌ها پشت یک میز بنشیند، به درجاتی از بی‌تحرکی مبتلا است. در حقیقت، نشستن،آن هم برای ساعت‌های طولانی از جنبه‌های گوناگون برای سلامت انسان مضر است. خطر نشستن تا آنجا است که متخصصان امر، آن را در‌ ردیف سیگار کشیدن قرار داده اند.
متاسفانه نداشتن فعالیت فیزیکی هم در کودکان و هم در افراد بالغ به وفور مشاهده می‌شود که این موضوع موجب شده که بسیاری از عوارض و مشکلات ناشی از عدم فعالیت فیزیکی در همان دوران کودکی بروز کند و تا سال‌ها باقی بماند.

میثم پورغلامی مرکه، متخصص روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به اینکه بیرون آمدن از رختخواب در بیشتر روزها می‌تواند ناخوشایند به نظر برسد، اظهار کرد: مغز انسان بی تحرکی را به رفتارهای پویاتر ترجیح می دهد.

وی ادامه داد: هر چه زمان بیشتری را صرف بی تحرکی کنید، مغز تلاش بیشتری می‌کند تا در همین وضعیت باقی بماند.

به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه اگرچه بسیاری از افراد به سلامت مغز خود فکر نمی کنند اما، حقیقت این است که سلامت مغز به دلیل کم تحرکی می تواند آسیب ببیند.

 پورغلامی خاطرنشان کرد: علیرغم این که زوال عقل و سایر مشکلات حافظه به شدت با عوامل ژنتیکی مرتبط هستند، ولی مطالعات نشان داده اند ورزش نکردن می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد.

ورزش نکردن خطر زوال عقل را افزایش می‌دهد

عضو هیأت علمی دانشگاه گفت: ورزش نکردن خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهد.

وی توضیح داد:  بخشی از مغز که در ساختن خاطرات جدید نقش دارد با کم تحرکی نازک می شود و همین مسئله، در دراز مدت باعث ناتوانی در به خاطر سپردن خاطرات و تغییرات خلق و خو می شود که تنها راه حل این مشکل، افزایش فعالیت بدنی است.

پورغلامی افزود: مجموعه شواهد نشان می دهد بی تحرکی با سطوح بالاتر استرس مرتبط است.

این عضو هیأت علمی دانشگاه با اشاره به اینکه یکی از دلایل اصلی بی تحرکی و استرس استفاده زیاد از فناوری است، توضیح داد: به طور متوسط، افراد کم تحرک زمان بیشتری را در مقابل نمایشگرها می‌گذرانند و این می‌تواند باعث ایجاد اعتیاد شود که برای همه افراد یک احساس استرس ایجاد می‌کند علاوه بر این، ضعف بدن بر سلامت روان فشار وارد می کند و همانطور که شروع به احساس ضعف می کنید، کنترل کمتری بر زندگی و اعمال خود احساس می کنید بنابراین، میزان استرس افزایش می‌یابد.

ُوی توصیه کرد: اگر به دلیل افزایش بی تحرکی در زندگی دچار استرس می شوید باید شروع به فعالیت کنید زیرا بخش اصلی که تحت تاثیر بی تحرکی قرار می گیرد، سلامت روان است.

بی تحرکی افسردگی و اضطراب را افزایش می‌دهد

به گفته  پور غلامی هنگامی که بی تحرک می‌شوید، احتمال اینکه افسردگی یا اضطراب را تجربه کنید بسیار بیشتر است.

وی با اشاره به این که هورمون ها نقش اساسی در در تعادل خلق و خو دارند خاطرنشان کرد: هورمون اولیه درگیر در این فرآیند سروتونین است و هنگامی که ترشح نمی شود، منجر به افسردگی و اضطراب می شود بنابراین وقتی تمام روز را دراز می کشید، احتمال ترشح سروتونین در مغز کاهش می یابد.

متخصص روانپزشکی دانشگاه ادامه داد: هنگامی که غیر فعال هستید، مغز سروتونین ترشح نمی‌کند بنابراین، افسرده می شوید و هنگامی که افراد احساس اضطرب یا افسردگی می کنند کمتر به فعالیت بدنی می پردازند زیرا قدرت انجام این کار را پیدا نمی کنند و این یک چرخه معیوب ایجاد می کند که تنها با فعالیت بدنی می توان آن را تغییر داد.

پورغلامی با اشاره به این موضوع که محققان پیش بینی می کنند که با افزایش پشت میز نشینی، عدم تحرک کافی، استفاده از برنامه های سرگرمی و عدم تفکر روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهر نشین زمینه ابتلا به آلزایمر نیز فراهم شود.

وی با بیان اینکه آلزایمر یک پدیده چند وجهی و چند عاملی است ادامه داد: برهمین اساس شاید به تنهایی نتوان به یک علت اشاره کرد بلکه فاکتورهای متعددی از جمله بالا رفتن سن، دیابت، افزایش چربی خون و بیماری‌های عصبی و مسئله وراثت، در ابتلا به بیماری آلزایمر موثر هستند.

عضو هیأت علمی دانشگاه در خاتمه هشدار داد: پیش بینی می‌شود با افزایش پشت میز نشینی، عدم تحرک کافی، استفاده از برنامه‌های سرگرمی و عدم تفکر روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهر نشین، باید برای پیشگیری از آلزایمر در آینده نزدیک کاری کرد.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: افسردگی کم تحرکی آلزایمر علمی دانشگاه فعالیت بدنی بی تحرکی کم تحرکی بی تحرک کم تحرک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۴۳۵۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بی‌توجهی به مشکلات معیشتی کادر درمان سلامت را به مخاطره می‌اندازد/ دولت توان افزایش حقوق پرستاران را ندارد

به گزارش «نماینده»، همایون سامه یح در مورد وضعیت ناخوشایند پرستاران، گفت: طی چهار سال گذشته کمیسیون بهداشت و درمان مجلس چندین مرتبه جلسات مختلفی با مسئولان مربوطه در خصوص وضعیت معیشت پرستاران و مهاجرت آنها برگزار کرد تا بتواند این مسئله را ریشه‌ای پیگیری کند.

نماینده مردم کلیمیان در مجلس یازدهم با انتقاد از تورم حاکم در جامعه، افزود: امروز تنها پرستاران و کادر درمانی گلایه مند وضعیت نامناسب حقوقی خود نیستند، شرایط اقتصادی به گونه‌ای است که کارمندان، کارگران و سایر گروه‌های شغلی دیگر از کوچک شدن سفره‌های خود ناراضی هستند، امیدواریم تیم اقتصادی دولت اقدامی عاجلی برای حل مشکلات اقتصادی کشور داشته باشند تا حقوق دریافتی عموم جامعه کفاف مخارج زندگی آنها را بدهد.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، اظهار داشت: زمانی که حقوق کارمند یا کارگری 10 میلیون تومان است و از این مبلغ حدود 9 میلیون آن برای اجاره بهای منزل استیجاری پرداخت می‌کند، چاره‌ای جز انتخاب شغل دوم و سوم و حتی تخلف را ندارد، همه این گزینه‌ها منجربه ایجاد مشکلات متعدد در طولانی مدت خواهد شد.

تناسبی بین حقوق دریافتی و تورم نیست

وی با بیان اینکه در چند سال اخیر حقوق‌ها متناسب با تورم جامعه نبوده است و همین مسئله مشکلات متعددی را در کشور ایجاد کرده است، یادآور شد: با تمام هشدارهایی که در خصوص عدم تناسب حقوق و تورم در جامعه شاهد هستیم امیدواریم دولت و مسئولان اقتصادی راهکار متناسبی برای این مهم داشته باشند.

افزایش درآمد، رشد صادرات، ورود ارز و رشد نقدینگی بهترین راهکار حل مشکلات اقتصادی است

نجف آبادی با ابزار امیدواری برای برداشته شدن تحریم‌ها خارجی بر علیه ملت ایران که معیشت آنان را تحت تاثیر قرار داده، گفت: بهترین راهکار کاهش مشکلات معیشتی گروه‌های مختلف شغلی افزایش درآمد، رشد صادرات، ورود ارز و رشد نقدینگی است که می‌تواند بسیاری از مسائل و مشکلات عنوان شده را هم پوشانی کند.

نماینده مردم در مجلس یازدهم تاکید کرد: بر اساس نیاز کشورهای حوزه خلیج فارس و کشورهای اروپایی به خدمات بهداشتی و درمانی به خصوص پرستاری، منجر به مهاجرت و یا پذیرش پرستاران ما می‌شود که آنان با مهاجرت می‌توانند امکانات و درآمد بسیار بهتری برای خود رقم بزنند.

کمبود پرستار در کشور جدی است

وی در خصوص تحلیل کمبود پرستاران با توجه به روند فعلی در کشور، گفت: در واقع ما چندین مرتبه به سازمان نظام پرستاری مراجعه کرده و در مورد کمبود پرستار نسبت نیاز کشور و سوء استفاده از پرستاران در بخش خصوصی به دلیل پایین بودن حقوق آنها تذکر داده‌ایم؛ امروز کادر درمانی در بخش دولتی و خصوصی تحت فشار هستند.

این نماینده مجلس با انتقاد از افزایش پرستاران بیکار در جامعه، یادآورشد: متاسفانه دولت با مشکل تامین بودجه برای حقوق پرستاران مواجه است و طبیعتأ زمانی که در بخش دولتی پرستاران ما با این مشکلات مواجه هستند در بخش خصوصی نیز از آنان سوء استفاده می‌شود.

بودجه‌ای برای افزایش حقوق پرستاران نیست

وی با تاکید بر نبود بودجه برای افزایش حقوق پرستاران، اظهار داشت: دولت، مجلس و نظام پرستاری بر این عقیده هستند که باید حقوق پرستاران افزایش یابد اما زمانی که توان دولت در این حد است چه انتظاری می‌توان داشت.

نجف آبادی در پایان با بیان اینکه مشکلات پرستاران منجر به دلسردی آنان می‌شود و سیستم درمانی کشور را دچار مخاطره می‌کند، خاطرنشان کرد: برخی از پرستاران که شرایط مهاجرت دارند استعفا داده و اقدام به خروج از کشور می‌کنند، اما برخی دیگر که شرایط و توان مهاجرت ندارند و به دلایل مختلف از جمله وابستگی به خانواده، عشق به وطن و یا نداشتن مشکلات مالی درکشور ماندگار می‌شوند، اما چنین شرایطی دلسردی و بی‌انگیزگی را برای آنان رقم می زند، بی تردید بی توجهی به مشکلات کادردرمان به ویژه پرستاران منجر به ایجاد مخاطراتی برای سیستم درمانی کشور خواهد شد.